Prolog.

Kolejna przeprowadzka. Nigdy nie zostałam w jednym mieście dłużej niż rok. Mieszkałam w  wielu miejscach... Madryt, Barcelona, Paryż, Mediolan, Rzym, Sevilla a teraz? Buenos Aires nadchodzę! Znowu będzie tak samo. Przyjedziemy i nie będę mogła wychodzić z domu. Od śmierci mojej starszej siostry rodzice trzymają mnie "pod kloszem". Rozumiem, że się martwią ale powinni dać mi żyć własnym życiem. Chciała bym się rozwijać, najlepiej w kierunku muzycznym. Chciała bym być sławną piosenkarką, ale kto by nie chciał. To są marzenia większości dziewczyn. Chciała bym żeby po przyjeździe do Buenos Aires wszystko się zmieniło, chciała bym w końcu znaleźć przyjaciół, wiem, że to śmieszne ale przez rodziców nigdy ich nie miałam. Uczę się z guwernantką więc mój kontakt z rówieśnikami jest nijaki. Nigdy nie miałam prawdziwej przyjaciółki ani przyjaciela... o chłopaku mogłam pomarzyć. Mam 17 lat a w zasadzie o życiu nie wiem nic. Nie wiem jak to będzie w nowym miejscu ale naprawdę bardzo bym chciała by było inaczej.

 Buenos Aires to naprawdę śliczne miasto, może to nawet dobrze, że się tu przeprowadziliśmy? Na początku miałam wątpliwości ale w końcu co mnie trzymało w poprzednich miejscach zamieszkania? Nic! Nasz dom jest śliczny... dużo ładniejszy od tych poprzednich. Może to jakiś znak? Może zostaniemy tu na dłużej? Bardzo bym chciała...

 Sięgnęłam po mój pamiętnik i zapisałam w nim wszystko co się dzisiaj działo... takie zamieszanie na lotnisku. Rozejrzałam się po moim pokoju w którym były dwie pary drzwi. Jedne prowadziły do mojej małej garderoby a drugie do łazienki. Wykąpałam się i położyłam się do łóżka.
 A tak w ogóle gdzie moje maniery... Jestem Natalia, Natalia Vidal.

___________________________________________
Hejka! Tak prezentuje się prolog nowej historii :)
Mam nadzieje, że wam się podoba :D
Capitulo 1 - 1 komentarz :)
Wiem, że dacie radę ;)

Olaa Naxistas